Przedstawiamy krótką rozmowę z Markiem Burzyńskim, członkiem Polskiego Klubu Ekologicznego, laureatem tegorocznej nagrody Super Mecenasa Przyrody, inicjatorem konkursu Ekolider, którego jubileuszowa XV edycja zakończyła się kilka dni temu.
"Ekolider" to nie tylko konkurs ale pewna formuła edukacyjna, która ewoluowała na przestrzeni lat. Skąd się wziął pomysł na taką inicjatywę?
Idea Ekolidera narodziła się w 1999 roku ale dopiero rok później udało się stworzyć regulamin i przeprowadzić pierwszą edycję konkursu. Jako ówczesny Radny Miasta Gniezna szukałem sposobu na zmotywowanie placówek oświatowych do wdrażania programów edukacyjnych w zakresie ekologii. Tym bardziej, że w tym czasie - w co może trudno obecnie uwierzyć - praktycznie nie funkcjonowało pojęcie segregacji odpadów. Jednocześnie budżety placówek oświatowych były na tyle skromne, iż nie obejmowały dodatkowych zakupów sprzętu komputerowego niezwykle pomocnego w edukacji wychowanków. Wówczas to postanowiłem pogodzić te dwa problemy i za pomocą skromnych nagród zachęcić dyrektorów placówek do wdrażania „edukacyjnych programów ekologicznych”. Co ciekawe, to właśnie pojęcie pojawiło się już na stałe w ekologicznej terminologii. Piętnaście lat Ekolidera to coroczna akcja polegająca na zbiórce odpadów i ich segregacji. To ciągłe podnoszenie poziomu świadomości ekologicznej. Przez te lata zebraliśmy blisko 775 ton surowców wtórnych, baterii, karmy dla zwierząt . Odzyskane surowce, nie trafiły na składowisko odpadów, a uzyskane w ten sposób środki zasiliły kasy placówek oświatowych, wspomagając je w dalszej edukacji ekologicznej, a nierzadko skromny budżet uczniowski.
Co zatem przyniosła tegoroczna jubileuszowa edycja?
Tegoroczne działania najlepiej podsumowują liczby. I choć nie oddają one w pełni zaangażowania nauczycieli, opiekunów czy wreszcie samych wychowanków są wymownym obrazem tego, co wspólnie zrobiliśmy. W XV edycji konkursu Ekolider 2014/2015 wzięło udział 17 placówek oświatowych z Gniezna i powiatu gnieźnieńskiego, a więc blisko 4500 wychowanków. Razem zebrano blisko 75 ton surowców wtórnych, w tym 34 tony makulatury. Pozyskaliśmy również budki lęgowe dla ptaków i nietoperzy, karmniki i nawet jeden paśnik. Chociaż największą satysfakcję mamy z faktu, że pomysły, nie tylko moje, zawarte w konkursie żyją swoim życiem już bez udziału Ekolidera. Nie można tutaj zapomnieć o mentorze i dobrej duszy całego przedsięwzięcia, niestety, nieżyjącego już leśniczego Aleksandra Jankowskiego. Człowieka, bez którego cały konkurs nie nabrałby właściwego klimatu i rozpędu. Jego profesjonalizm, wiedza, umiejętność i lekkość w nawiązywaniu kontaktów, a przede wszystkim miłość do lasu, zwierząt i swojego zawodu napędzały i nadal napędzają mnie i wielu innych do działania. Poza tym cieszę się, że tą miłość do natury, do swojej pracy, zaangażowanie społeczne zaszczepił swoim synom.
Czy planowane są kolejne edycje Ekolidera? Czy skoro dotychczasowa formuła sprawdziła się, to trzeba podejmować nowe działania?
Konkurs nie ma sztywnej reguły. Przez te 15 lat ewoluował, rozrastał się. Staraliśmy się wykorzystywać wszystkie naszym zdaniem dobre pomysły w celu podniesienia poziomu edukacji ekologicznej. Dotychczasowa formuła, być może domaga drobnych zmian, jej uatrakcyjnienia, choć dotychczas sprawdziła się. Jeżeli trafimy na dobry pomysł, ciekawszą inicjatywę, to oczywiście postaramy się wcielić ją w życie. W tym miejscu pragnę zaznaczyć, że sam niewiele bym zdziałał bez wsparcia i zrozumienia kolejnych Starostów, Prezydentów, Nadleśniczych, i pracowników działających ze mną w ich imieniu, jak również osób reprezentujących Polski Związek Łowiecki, Polski Klub Ekologiczny, fundacje RECAL i REBA i oczywiście całemu zastępowi sponsorów, bez których nie byłoby tych nagród. Za co wszystko serdecznie dziękuję i już dzisiaj proszę o więcej. To przecież wszystko z miłości do natury.
