O poznańskiej rewolcie i walce o jej upamiętnienie opowie nowa wystawa plenerowa, przygotowana przez Muzeum Powstania Poznańskiego-Czerwiec 1956 oraz Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Poznaniu. 27 czerwca, w przededniu 65. rocznicy „czarnego czwartku”, przed Centrum Kultury Zamek swą premierową odsłonę miała nowa ekspozycja plenerowa: Poznański Czerwiec 1956. Oblicza buntu i jego pamięć, która upamiętni bunt poznaniaków – pierwsze na taką skalę w powojennej Polsce wystąpienie społeczeństwa przeciw władzy. W Gnieźnie, wystawę będzie można oglądać na Rynku: od 16 (uroczyste otwarcie o godz. 12:00) do 26 września.
65 lat temu sfrustrowani pogarszającą się sytuacją materialno-bytową robotnicy poznańskich zakładów pracy, w pokojowym proteście wyszli na ulice miasta domagając się poprawy swego losu, prawa do wolności i godnego życia. Determinacja manifestantów, do których wkrótce dołączyli kolejni mieszkańcy Poznania, rosła z minuty na minutę. Obok transparentów o treści społecznej czy ekonomicznej szybko pojawiły się hasła antyrządowe i narodowe, nadając manifestacji cech niepodległościowego powstania. Strajkowa gorączka ogarnęła miasto, nastroje radykalizowały się. Protest przerodził się w rzeczywistą walkę o niespotykanej dotąd zaciętości, którą władza w brutalny sposób spacyfikowała przy użyciu wojska. Rządzący Polską komuniści nie poprzestali wyłącznie na stłumieniu poznańskiej rewolty siłą. W miasto i jego mieszkańców na przełomie czerwca i lipca 1956 uderzył propagandowy terror, a Czerwcową pamięć postanowiono unicestwić. W okresie PRL przez długi czas pamięć ta była zakazana, potem zaś koncesjonowana. „Kurtyna milczenia” skutecznie okrywająca Poznań, została ostatecznie zerwana dopiero w sierpniu 1980 r. za sprawą wielomilionowego ruchu społecznego, który przeszedł do historii pod nazwą Solidarność. To niezależny i samorządny związek awansował Czerwiec 1956 do rangi najważniejszego po Grudniu 1970 wydarzenia inicjującego marsz ku Solidarności. Eksplozja Czerwcowej pamięci przyniosła wówczas Poznaniowi jego współczesny symbol – Pomnik Poznańskiego Czerwca 1956, którego odsłonięcie stało się jednym z najistotniejszych ogniw „karnawału Solidarności” w ogóle.
Poznański Czerwiec 1956 to dramatyczny w skutkach, krwawo stłumiony protest robotniczy w obronie ludzkiej godności i wolności to wydarzenie szczególne dla każdego poznaniaka. Był pierwszym, o tak wyjątkowej sile i skali w dziejach powojennej Polski, protestem zniewolonego społeczeństwa. Tym zagadnieniom poświęcona jest tegoroczna wystawa. Wielkoformatowa, plenerowa ekspozycja podzielona została na dwie zasadnicze części. Pierwsza to wprowadzenie do historii samego Czerwca 1956 – jego przyczyn i konsekwencji. Druga – mówi o sile jego pamięci, pamięci, która po 1981 r. stała się fundamentem, na którym wzrastał wolny Poznań.
Przygotowana przez Muzeum Powstania Poznańskiego-Czerwiec 1956 oraz poznański oddział Instytutu Pamięci Narodowej ekspozycja, bazuje na bogatym materiale ikonograficznym. Archiwalne fotografie zaprezentowane na wystawie pochodzą zarówno z prywatnych kolekcji jak i zbiorów znajdujących się w zasobach Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej, Archiwum Państwowego w Poznaniu, Cyfrowego Repozytorium Lokalnego CYRYL, GaSo, Międzynarodowych Targów Poznańskich, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Ośrodka Dokumentacji Wielkopolskiego Środowiska Literackiego – oddziału Biblioteki Raczyńskich, Polskiej Agencji Prasowej oraz Muzeum Niepodległości w Warszawie. Na wystawie po raz pierwszy zaprezentowane zostaną także unikatowe fotografie, pozyskane przez Muzeum Powstania Poznańskiego – Czerwiec 1956 w ciągu ostatnich lat. Ekspozycja Poznański Czerwiec 1956. Oblicza Buntu i jego pamięć jest nie tylko formą upamiętnienia Czerwca 1956; przygotowana została z myślą o popularyzowaniu wiedzy na jego temat. Po poznańskiej premierze, wystawa wyruszyła do Warszawy, gdzie zaprezentowana została na Placu Marszałka Piłsudskiego, a następnie w dwumiesięczną podróż po Wielkopolsce, odwiedzając kolejno Leszno, Konin, Piłę, Kalisz oraz Gniezno.
