8 komentarzy

• Link do komentarza poniedziałek, 03 czerwca 2019 23:08 napisane przez diameter

  Za moich czasów szkoła ta nie pozwalała na rozwijanie zainteresowań, nauka była nieciekawa, kierowaniem na studia dyrygowała jednoosobowo dyrektorka wyrządzając tym wiele krzywdy uzdolnionym uczennicom ( szkoła była żeńska), były, a jakże szkolne ulubienice, one dostawały oceny bardzo dobre często niejako z rozpędu, bo przecież takie "pilne i mądre". Jak się potem okazywało , to te nauczycielskie pupilki w życiu sobie nie radziły, a te niby przeciętne zdobywały wysokie stanowiska, sprawowały odpowiedzialne funkcje i często jeszcze dzisiaj mimo lat sa są niezwykle wybitne, skuteczne i sprawne w powierzanych im zadaniach.
• Link do komentarza poniedziałek, 03 czerwca 2019 08:14 napisane przez krab

  Skończyłem II LO w 1984 roku. Pracująca wówczas kadra pozwalała nam mieć własne zdanie, rozwijać kreatywność, korzystać z książek z drugiego obiegu i zamiast tarczy nosić oporniki. Choć była też biologia - a tam wszystko inaczej funkcjonowało.
• Link do komentarza poniedziałek, 03 czerwca 2019 02:33 napisane przez wilk

  Moja buda !!!! Mimo wszystko wspominam ją bardzo miło, w czasach komuny wszędzie bywał pewien dryl,w każdej szkole,także podstawowej ,mimo to ,te cztery lata to bardzo dobry i wspomnieniowy okres,choć bywało różnie .....nie żałuję do dziś ,że poszedłem do "15" !!!!
• Link do komentarza niedziela, 02 czerwca 2019 21:48 napisane przez Czester

  Niestety z roku na rok poziom idzie dramatycznie w dół. Kiedyś szesnastka nie dorastała nam do pięt. Czas mojej nauki przypadał na okres dyrektorowania Danuty Bolińskiej. I to był bardzo zły czas dla tej szkoły. Żeby nie powiedzieć najgorszy. Nadal jednak wspominam z dużym sentymentem dwoje pasjonatów, których niestety nie ma już wśród nas - Annę Kruczek, kobietę o wyjątkowej łagodności i wielkiej pasji do przedmiotu i Krzysztofa Łukasika, który był kopalnią wiedzy historycznej, nawet najlepszy podręcznik do historii nie mógł się z nim równać.
• Link do komentarza niedziela, 02 czerwca 2019 21:31 napisane przez pedagog

  To liceum jest w ogonie rankingu,więc darujcie sobie te wpisy, bo one i tak niczego od ponad półwiecza w tej szkole nie zmienią. Geniuszów to ta szkoła nuestety nie produkuje, zresztą pozostałe gnieźnieńskie licea chyba także. Może zamiast wiecznie o szpitalu pisać to niech ten starosta zabierze się za podniesienie poziomu w podległych jego starostwu szkołach? To jest naprawdę wielkie wyzwanie, ale czy na miarę tych urzędników?
• Link do komentarza niedziela, 02 czerwca 2019 17:06 napisane przez Rodzic

  @absolwentka -nauczyciele ( zaznaczam że nie wszyscy ) nadal twierdzą że jeśli czegoś nie rozumiesz to widocznie pomyliłeś szkoły. Liczy się tam tylko frekwencja zdawalnosci matur, żeby ją zdać w miarę przyzwoicie , większość uczni bierze korepetycje. Często u nauczycieli którzy uczą w tej szkole. Matematykę w tej szkole potrafi wytłumaczyć tylko jeden Pan nauczyciel , ten kto jest pod opieką pozostałych dwóch Pań musi liczyć się z pomocą korepetytora. Całą prawdę o sobie i podejściu do ucznia pedagodzy ujawnili w czasie strajku.
• Link do komentarza niedziela, 02 czerwca 2019 13:20 napisane przez absolwentka

  Zgadzam się z komentatorką "mjj". Też niemile wspominam to liceum, a szczególnie niektórych nauczycieli, ktorzy zamiast rozwijac zainteresowania młodzieży, dołowali ją twierdząc, że do niczego sie nie nadają. To było było ponad 20 lat temu. Chyba teraz się zmieniło na lepsze?
• Link do komentarza sobota, 01 czerwca 2019 00:08 napisane przez mjj

  Może teraz ta szkoła jest inna, ale za moich czasów to było jakieś dziwadło. Ograniczenia wszelkich swobód człowieka do potęgi, przesadna unifikacja w ubiorach, same zakazy w każdej dziedzinie. Po prostu koszmar. Także w systemie nauczania i wychowania. Nadto jednoosobowe autokratyczne zarządzanie przez nie dającą sobie niczego powiedzieć dyrektorkę i posłuszne jej grono spowodowały, że okres nauki w tej szkole wspominam z niesmakiem i nie chcę wracać do tamtych bardzo trudnych nie tylko dla mnie lat. Co ciekawe, to szkoła podstawowa pozostawiła we mnie wiele miłych wspomnień do dziś, no a studia, to już całkiem inna bajka. Mimo, że ukończyłam je blisko pół wieku temu i wyglądały zupełnie inaczej, niż dzisiaj, to jednak dopiero tam dostrzeżono w młodym człowieku jego wartość, przydatność i nauczono, jak można rozwinąć wszelkie talenty.