Wew chacie kożdy chce sie nafutrować, bo trza mieć epe do roboty abo uczynia sie. No to sie leci do składu kupić coś na obkład i do łobiadu. Ni ma jak to chabas zez świnioka! Jo sie chichrom, że mom wuchte swojego chabasu, a kupuje cudzy!

Mom taki ulubiuny składzik u chabaja i jak lete na miasto, nie mogę go pominąć.

Wew wogle nie lubie tych wielgolachnych markiytów. Łaże tam jak potępiniec, nic ni mogę znajść, giyry mie bolom jak diaski! Na co mi takie nerwerwer? A tak ide se do składziku, towaru wew nim pełno, pachnie aż miło. Ino usieść i futrować! Nie wiada, co wybiyrać. Jezd leberka, salseson, smalec zez skrzyczkami, sosyski, galart, karmonada, chabas przemelony wew maszynce.

Kobiycka przyjymne, uśmiechniynte. A narobią sie, że łejery! Stale są na giyrach, oż sie towar nie skończy. Jakby robiły u chabaja za Gomuły abo Gierka, toby miały ciyngiym labe. Nie trza by było stojeć, ino se usieść i godać kożdymu: ni ma, ni ma, ni ma… Fucha jak selera!

Tero ni ma letko - wiary wew składzie pełno, ogonek jak za komuny. To choć niech mają radoche, że robiom w takim prima-sort interesie. Niech sie cieszą, że wiaruchna lubi do nich lotać i fondować se zdrowom jedze. U nas cięgiem taką momy. Niech tyn bogaty Zachód nom zazdrości!