Przez cały poniedziałek 5 listopada trwają prace przy ustawianiu konstrukcji monumentu, która pojawiła się u zbiegu ul. Warszawskiej i Dworcowej w miejscu, gdzie do II wojny światowej stał Pomnik Opatrzności Bożej. Skwer przez lata zaniedbany, a ostatnim okresie wypełniony dużymi reklamami, odzyskuje "przedwojenny blask". Wszystko to za sprawą Społecznego Komitetu Odbudowy Pomnika, który ponad cztery lata temu postawił sobie za zadanie, by wspólnie podźwignąć ten pomysł. Dzięki dobrowolnym datkom od społeczeństwa, teraz można podziwiać efekt zbliżony do przedwojennego.
Cała konstrukcja pomnika, która przyjechała w poniedziałek do Gniezna z Bielska Białej, waży około pięciu ton. Konstrukcja wykonana została z betonu artystycznego przez firmę Concraft, wzbogacona jest o metaloplastykę przedstawiającą Opatrzność oraz zwieńczenie w postaci krzyża. Integralnym elementem są cztery płyty, które zostaną umieszczone na cokole - znajduje się na nich taka sama treść, jak na dawnym monumencie z dodatkową adnotacją o jego współczesnej odbudowie. W środku pomnika, przed zamocowaniem ostatniej z tablic, umieszczony zostanie akt erekcyjny.
W najbliższym czasie trwać będą dalsze prace przy wykonaniu nowej nawierzchni, podświetleniu oraz parkanie. Planuje się iż poświęcenie monumentu nastąpi także w nieodległym czasie, co jednak nie oznacza iż realizacja zadania nie wymaga jeszcze wsparcia. Cały czas potrzebne są datki na ukończenie pomnika. Inicjatywę wesprzeć mogą także sami gnieźnianie, przekazując dowolne datki na ten cel na numer konta: PKO BP 33 1020 4115 0000 9602 0162 9369. Ci, którzy ofiarują kwotę powyżej 1000 zł, mogą liczyć na uhonorowanie granitową tablicą pamiątkową z nazwiskiem lub nazwą np. firmy, która zostanie umieszczona na cokole parkanu okalającego pomnik.
Gdyby pierwotny Pomnik Opatrzności Bożej istniał do dzisiaj, byłby najstarszym znajdującym się na terenie Gniezna. Pobudowany został w 1793 roku przez mieszczanina Piotra Gostomskiego (przez lata pełniącego funkcję radnego, sędziego i burmistrza miasta) u zbiegu ulicy Wrzesińskiej i Witkowskiej.
Pomnik, z uwagi na umieszczoną na nim symbolikę, określany był przez gnieźnian jako Boże Oko. Przy nim to mieszkańcy żegnali wojsko wychodzące na front i tu także modlono się przy okazji majowych wycieczek. W 1914 roku, z uwagi na budowę wiaduktu nad torami kolejowymi, skrzyżowanie ul. Witkowskiej i Wrzesińskiej uległo przebudowie, a pomnik rozebrano. W 1918 roku posadowiono go na nowym miejscu, przy rozwidleniu ul. Warszawskiej i Dworcowej. W tym miejscu przetrwał do 1940 roku, kiedy to został zburzony przez Niemców.
