To miasto, w którym żyli dawni mieszkańcy Gniezna przez setki lat, a które nie dotrwało do czasów dzisiejszych. W ramach powstającego Traktu Królewskiego, jako czwarta i ostatnia z makiet wykonanych na jego potrzeby, zagościła miniatura podglądowa średniowiecznego układu urbanizacyjnego królewskiego Gniezna z okresu około XV - XVI wieku.
Ośrodek miejski, otoczony murami z trzema brami wjazdowymi, ratuszem na Rynku oraz nieregularną siatką ulic, aczkolwiek nieco przypominającą współczesny ich układ. Projekt opierał się w znacznym stopniu na makiecie istniejącej w Muzeum Początków Państwa Polskiego oraz interpretacjach ustaleń historyków oraz archeologów. Stąd też istniejący, jeszcze nie w pełni rozbudowany klasztor i kościół OO. Franciszkanów, przyległy klasztor klarysek, ratusz na Rynku. Taki obraz Gniezna trwał zapewne do 1613 roku, kiedy to strawił je pierwszy duży pożar miasta, zresztą największy w historii. Odbudowa zajęła lata, ale samo miasto nigdy nie odzyskało dawnej świetności.
Ten układ urbanizacyjny przetrwał do 1819 roku, kiedy to wybuchł ostatni pożar miasta. Przy odbudowie postanowiono uregulować siatkę ulic i działek - wyprostowano ul. Tumską, część Rynku, a także wytyczono nową ulicę - dzisiejszą Chrobrego. To makieta, na którą czekali przewodnicy miejscy, a która jest idealnym uzupełnieniem ceglanych linii, ułożonych w nawierzchni Rynku od 1997 roku, rysującym dawne położenie zabudowy sprzed pożaru w 1819 roku.
