Odtworzenie wydarzeń oraz klimatu z przed blisko 73 lat było możliwe dzięki współpracy z Grupami Rekonstrukcji Historycznej: GRH Dragoner, SRH Nordland, Drużyna Tradycji 70 pułku piechoty z Pleszewa wraz z Grupą Operacyjną Maxxim.

Trzemeszno na kilka godzin znalazło się pod okupacją niemiecką i choć dla większości mieszkańców naszego miasta sceny te były nowością, mury budynku poczty oraz innych zabudowań ulicy Mickiewicza doskonale pamiętają tamte jakże trudne czasy. Siedziba Poczty Polskiej przyodziała ponure barwy tamtych lat, na oknie pojawiła się swastyka. Przed budynkiem spacerował nerwowo wartownik niemiecki.

Atmosfera tego dnia w mieście była gęsta, ponieważ Niemcy już od jakiegoś czasu otrzymywali meldunki o możliwości wybuchu Powstania. Mimo miażdżących dysproporcji we wszystkich aspektach Polacy postanowili rozpętać Powstanie Warszawskie. Broni wystarczyło, aby wyposażyć 70 plutonów o łącznej liczebności 3500 żołnierzy, co wynosiło 10% stanu bojowego Okręgu Warszawskiego AK. Ze względu na ogromne braki w uzbrojeniu pułkownik Antoni Chruściel ps. „Monter” polecił, aby żołnierzy AK, dla których zabrakło broni palnej uzbrajać w siekiery, kilofy, łomy, a następnie przydzielać do grup szturmowych, jako siły pomocnicze. Powstanie rozpoczął atak od ulicy Henryka Dąbrowskiego. Celem powstańców było zdobycie posterunku policji oraz gniazda karabinu maszynowego, co udało się przy drugim podejściu. Mimo strat osobowych powstańcom udało się opanować budynek, a jeńcy zostali odprowadzeni z budynku i ustawieni w kolumnie. Wartym odnotowania jest fakt, iż Polacy w przeciwieństwie do wojsk niemieckich, nie mordowali jeńców oraz cywili.

Trzemeszeńscy Patrioci pragną podziękować wszystkim obecnym. W szczególności:
- gmina Trzemeszno (wsparcie finansowe)
- Dom Kultury w Trzemesznie (wsparcie techniczne)
- radny Maciej Elantkowski (autor scenariusza bitwy, rekonstruktor)
- Poczta Polska w Trzemesznie (udostępnienie terenu budynku)
- Andrzej Leśniewski z synem (wsparcie merytoryczne)