Pierwsza trasa rozpoczynała się już w piątek wieczorem w Lednogórze, skąd uczestnicy mieli do przejścia około 8 km na Pola Lednickie. Tam po przejściu przez Bramę Trzeciego Tysiąclecia, wspólnie z duszpasterzem harcerzy – ks. Wojciechem Orzechowskim usiedli przy ognisku. Następnego dnia rano, wraz z uczestnikami drugiej trasy rozpoczęli pielgrzymkę z Ostrowa Lednickiego do Gniezna. Wędrówkę rozpoczęła msza św. w kościele w Dziekanowicach, którą sprawował ks. Wojciech Orzechowski. Podczas homilii zachęcał harcerzy co stawiania sobie coraz to nowych wyzwań.
Przy takiej pogodzie już sama pielgrzymka była dla wszystkich uczestników nie lada wyzwaniem. Mimo to wszyscy dotarli do celu i zakończyli pielgrzymowanie przy grobie Św. Wojciecha. Podczas pielgrzymki nie zabrakło również harcerskiej grochówki, przygotowanej przez Krąg Starszyzny „Bezimienni” z hufca Gniezno.
Wieczorem w sobotę, jak również w niedzielny poranek harcerscy pielgrzymi wraz z drużyną reprezentacyjną hufca uczestniczyli w obchodach ku czci Św. Wojciecha. W pielgrzymce wzięli harcerze z hufca Jarocin, Malbork i Gniezno, jak również Skauci Europy z zastępu Rosomak z Gniezna.
Pielgrzymka szlakiem Ottona III i Bolesława Chrobrego z Lednicy do Grobu św. Wojciecha ma przedwojenne korzenie. Taka nazwa po raz pierwszy pojawiła się w harcerskich kalendarzach w 1938 roku. Rok wcześniej (10 sierpnia 1937) harcerstwo wielkopolskie otrzymało z rąk Bp. Antoniego Laubitza kościół św. Jerzego „na Zamku” jako ośrodek religijny. Dlatego 24 kwietnia 1938 r. z wielkim rozmachem zorganizowano pielgrzymkę harcerską, w której uczestniczyło ok. 500 harcerzy. Pieszo pokonali oni trasę z Lednicy do Gniezna. W Skiereszewie pielgrzymów powitał gnieźnieński hufiec i harcerska orkiestra z Poznania. Razem udali się do Grobu św. Wojciecha i kościoła św. Jerzego, gdzie mszy św. odprawił Ks. Bp. A. Laubitz.
Przed wybuchem II wojny światowej udało się jeszcze tylko raz zorganizować pielgrzymkę w kwietniu 1939 roku. Później wojna i okres PRL-u uniemożliwiły organizacje tego przedsięwzięcia. Pielgrzymka została reaktywowana w 1991 roku z inicjatywy hm. Aleksandra Sekulskiego – drużynowego Błękitnej 13, obecnie przewodniczącego Kręgu Starszyzny „Bezimienni”.
