Msza św. według św. Leonarda jest słońcem świata chrześcijańskiego, duszą wiary, głównym punktem religii katolickiej, do którego dążą wszystkie obrzędy, wszystkie ceremonie i wszystkie Sakramenty. Jednym słowem, jest ona najlepszym i najpiękniejszym dziełem w Kościele Bożym. Skarb Mszy świętej wyszedł z Serca Pana Jezusa, którego miłość ku ludziom jest nieskończoną. Codziennie zstępuje na ołtarze nasze i pociesza nas na tym wygnaniu.

Gdyby ktoś ci oznajmił, że niedaleko twojego mieszkania znajdziesz kopalnię złota i że możesz chodzić tam po nie codziennie i brać tyle ile udźwignąć zdołasz w ciągu pół godziny, jakżeby to była radość dla ciebie! Chętnie byś poświęcił te pół godziny, aby zdobyć owe bogactwa choć są znikome i przemijające. A oto Król Niebieski ukazuje nam cenniejszą kopalnię złota. Zawiera ona nie ziemski kruszec, ale dobra niebieskie i wieczne, łaskę Bożą, nieskończone zasługi Odkupienia. Wiara nas uczy, że najmniejsza łaska więcej warta, niż całej ziemi złoto. Tym skarbem nieocenionym, to Przenajświętsza Ofiara Mszy Świętej.

Za św. Bonawenturą słusznie nazywa się Mszę świętą, że jest „streszczeniem całej miłości Bożej i dobrodziejstw, którymi Bóg obdarzył ludzi”. Dlatego to szatan po wszystkie czasy usiłował wydrzeć światu Mszę świętą przez heretyków, tych poprzedników antychrysta, który ją usiłuje znieść.

Świat grzeszy, a czasy w których żyjemy są bardzo złe. Większa część chrześcijan zachowuje się obojętnie względem Najświętszej Ofiary Ołtarza. Dzisiejszy człowiek staje się oziębłym i leniwym, bo twierdzi, że nie potrzebuje błogosławieństwa Boga; obfituje w bogactwa i myli się, że zawdzięcza to samemu sobie. Czasami trapią go nieszczęścia, ale do Boga się nie uda. Mimo cierpienia, nie potrafi już Bogu powierzyć ważnych spraw.

Istotą mszy świętej jest wewnętrzna, a nie zewnętrzna aktywność. Do tego wewnętrznego uczestnictwa pomaga cisza, ład i harmonia. Msza święta jest czcią, której się Bóg domaga, naprawą naszych win, aktem dziękczynienia, którego Bóg żąda. To wszystko można odnaleźć we Mszy trydenckiej, która była odprawiana do lat 60.tych ubiegłego wieku i która miała zniknąć z kościoła, ale przetrwała dzięki jednemu arcybiskupowi.

W niedzielę, 4. września 2022r. o godz. 16.00 przy pomniku Opatrzności Bożej będziemy wspólnie odmawiać różaniec w intencji rodzin z Gniezna i Polski, o ich nawrócenie duchowe i moralne, a także będziemy się modlić o wiele katolickich rodzin.