„Szczęśliwy, kto sobie patrona
Józefa ma za opiekuna,
Niechaj się niczego nie boi,
Gdy święty Józef przy nim stoi,
nie zginie!”

Nic człowieka bardziej nie pociesza w różnych przeciwnościach tego życia jak wiara w Opatrzność Bożą, tj. w taką ojcowską, troskliwą opiekę Boga, który rozciąga swe spojrzenie na wszystkich ludzi. Wielokrotnie wielu z nas ma żal do Stwórcy za takie czy inne, zwane przez nas, ‘nieszczęścia życiowe’. Niestety nie upatrujemy w tym czy innym utrapieniu pewnych środków jakimi Pan Bóg pragnie posłużyć się prowadząc nas do zbawienia, które jest celem naszego życia. Dlatego dopuszcza na nas różne trudności i przeciwności, bo wie, że skuteczniej do zbawienia mogą nam one posłużyć. Dzisiaj wielu z nas odczuwa to silniej, gdy ludzka bezradność rośnie wobec różnych wydarzeń. Jednak katolik winien wierzyć w Opatrzność Bożą i opierać się w nieustannej modlitwie do Boga za przyczyną świętych.

W miesiącu marcu, kiedy wspominamy św.Józefa, padnijmy na kolana i błagajmy Matkę Bożą za jego również pośrednictwem za nas, nasze rodziny, za nasze miasta i wioski o nawrócenie i spokój w naszych sercach. Wielki jest wpływ św. Józefa i prośba za nami zanoszona przed Bogiem.

Na początku jednak człowiek uznać powinien swoją własną niemoc, bezsilność i zupełną od Boga zawisłość. Orędownictwo u świętych jest dla nas pocieszeniem w tych chwilach cierpienia, gdyż poznając ich żywoty możemy odnieść wrażenie, że doskonale nas mogą w tym momencie rozumieć. Oni bowiem, przeszedłszy przez te same życia ziemskiego koleje, i doświadczywszy sami nędzy naszej litują się nad nami i wspierają nas w niebie modłami swoimi. Bóg się też od nas tego domaga, abyśmy czcili tych, których On uczcił w niebie. To też właśnie dlatego chce, abyśmy się udawali do przyczyny Świętych w różnych potrzebach naszych. Też skory jest zawsze do wysłuchania ich próśb, które za nami zanoszą.

Dzisiejszy świat aż prosi się o żarliwą modlitwę, nieustanne błaganie, szczere wołanie! To dzięki tym aktom może zapłonąć w nas spokój w sercu. Na myśl przychodzi osoba św. Józefa, zaufaniu któremu wszyscy winniśmy się poddać. Dlaczego? Dlatego, że żył w słodkiej obecności Jezusa i Nim pokornie się napełniał, stąd silną i żywą była jego wiara i niezłomne jego zaufanie! Zadziwiająca była jego cierpliwość o poddanie się wszystkim przeciwnościom jakie mu Bóg zsyłał. Przypatrzmy się jak doskonałe i ochocze było jego posłuszeństwo wobec Woli Bożej. Wszystkie przeszkody, po ludzku dramatycznie oceniane, działy się z dopustu Bożego, a które przez św. Józefa z pokorą były przyjęte.

Św. Józefowi po Matce Najświętszej należy się między innymi Świętymi szczególniejsza cześć nasza. Jako Opiekun Dzieciątka Jezus jego święte cnoty i nadzwyczajna świętość żywota zyskała mu Serce Jezusa i szczególniejszą u Boga łaskę. Nikt nie był tak bliski Najświętszej Pannie na ziemi, jak św. Józef i nikt nie był zgodniejszym usposobieniem i życiem Najświętszej jak on.

Toteż Kościół św. po wszystkie czasy w wyższym stopniu cześć mu oddawał i wiernych do niej zachęcał. Przedstawiał go zawsze jako najdoskonalszy wzór życia chrześcijańskiego jako najpewniejszego we wszystkich potrzebach opiekuna, a osobliwie jako patrona szczęśliwej śmierci.

Ustanowił też zwykłe święto dnia 19. marca, a w bieżącym roku dodatkowo przypadające w 2.niedzielę po Wielkanocy 1. maja jako jeszcze osobne święto opieki świętego Józefa, pragnąc zachęcić wiernych, aby jak najusilniej jego pomocy wzywali w rozlicznych troskach i utrapieniach tego życia.

W niedzielę, 06.marca 2022r. o godz.16.00 przy pomniku Opatrzności Bożej w Gnieźnie odmawiamy różaniec św. Modlić się będziemy, aby Opatrzność Boża czuwała nad mieszkańcami Gniezna i naszej Ojczyzny, a Niepokalana chroniła rodziny polskie przed zagrożeniami moralnymi i duchowymi.