GmyraÅ‚am wew szafónierce i wynojdÅ‚am zapómnianóm książeczke jednygo zakonnika, co godo o zdrowy jedzy. Piyrsze, co mi sie roztwarÅ‚o to kawoÅ‚ek o brukwi. Tej, ón cheba wiedzioÅ‚, że za dziecioka wtranżalalim zupe zez brukwi i sie na ni wyrostaÅ‚o! Zupa byÅ‚a gynsto, że po spucniÄ™ciu caÅ‚ygo talyrza starczaÅ‚o do kolacji.

Tyn ojczulek pisze, że brukiew oczyszczo caÅ‚y organizm zez Å›mieci. My tegó nie wiedzielim, wiÄ™c sie oczyszczalim bez ty Å›wiadomoÅ›ci! Wew wogle bambrejewo byÅ‚o biydne - każdo gospodarka musiaÅ‚a odstowiać swojÄ… produkcje, mój dziadzia tyż. JadÅ‚o sie skromnie: zupe zez brukwi, zupe zez żytni mÄ…ki, chlyb zez smalcym i skrzyczkami. W powszedni dziyÅ„ nikt se nie dogodzoÅ‚, a już na pewno nie jedlim sÅ‚odkiygo. Aby czasym skibki usmażone na pateli i posute cukrym. Tero doceniam, jakie to byÅ‚o zdrowe do kielochów i inszych szczegóÅ‚ów!

Na niedziele i Å›wiÄ™ta babusia zaczasÅ‚a kokota abo kake na czornine. LubiaÅ‚am se obglÄ…dać, co taki stwór ma wew Å›rodyszku. Ino czekaÅ‚am na momynt, jak babusia rozharata ptoka i wyciÄ…gnie flaki: lebere, serducho, żoÅ‚Ä…dek. Aż sie dziwie, że nie zostaÅ‚am jakimsiÅ› prefesorym od chirurgów!

Dzisiejsze gzuby to pewno se myślom, że pałki produkuje sie wew fabryce, nie że to giyrki, co lotały na podwyrku! Do dziś jezdem wdzięczna za te praktycznom wiedze.

Zresztom co tu drastycznego? MaÅ‚o to filmów abo grów, abo wew telewizorze krwawy masy?! Zabijajom sie oż sie kurzy! DoroÅ›li fondujom dzieciokom takie sceny, że ino womitować. Jak bejmy rzÄ…dzom, to wszystko obalone do góry giyrami. Szak nie?