Wydrukuj tÄ™ stronÄ™
czwartek, 01 listopada 2018 16:23

Modlitwa za zmarłych na cmentarzu św. Krzyża

 
Modlitwa za zmarłych na cmentarzu św. Krzyża fot. Rafał Wichniewicz

TradycjÄ… Wszystkich ÅšwiÄ™tych jest uroczysta procesja z modlitwÄ…, a także msza Å›wiÄ™ta w intencji zmarÅ‚ych, pochowanych na danej nekropolii. SÅ‚owa o znaczeniu tej pamiÄ™ci wybrzmiaÅ‚y także na cmentarzu Å›w. Krzyża.

WyjÄ…tkowo ciepÅ‚a aura, jak na 1 listopada, sprawiÅ‚a iż przez caÅ‚y czwartek na gnieźnieÅ„skich cmentarzach przewijaÅ‚y siÄ™ tÅ‚umy mieszkaÅ„ców, spieszÄ…cych na groby swoich bliskich. Punktualnie o 14:30 przy ul. ÅšwiÄ™tokrzyskiej, podobnie jak i na dwóch innych nekropoliach w naszym mieÅ›cie, wyruszyÅ‚a procesja poÅ‚Ä…czona z modlitwÄ… różaÅ„cowÄ…, zmierzajÄ…ca do Å›wiÄ…tyni poÅ‚ożonej na wzgórzu. 

Po dojÅ›ciu na miejsce, przed koÅ›cioÅ‚em rozpoczęła siÄ™ msza Å›wiÄ™ta polowa, w trakcie której modlono siÄ™ m.in. za pochowanych na cmentarzu Å›w. Krzyża. HomiliÄ™ do zgromadzonych na cmentarzu wygÅ‚osiÅ‚ proboszcz parafii pw. Å›w. MichaÅ‚a ArchanioÅ‚a ks. kan. Krzysztof Woźniak, który nawiÄ…zywaÅ‚ w kontekÅ›cie obchodzonego tego dnia Å›wiÄ™ta i odwiedzania cmentarzy do swojego rodzaju paradoksu: - Paradoks pierwszy - mówimy o wszystkich Å›wiÄ™tych, a idziemy na cmentarz. Czyż nie jest to dziwne? Skoro mówimy, że jest to uroczystość Wszystkich ÅšwiÄ™tych, to powinniÅ›my siÄ™ zajmować siÄ™ wszystkimi Å›wiÄ™tymi? Wymyć figurki Å›wiÄ™tych, zapalić znicze w koÅ›ciele, okadzić każdy obraz, pocaÅ‚ować, nosić ich uroczyÅ›cie w procesji, poczytać o nich w domu? Jak Wszystkich ÅšwiÄ™tych, to czemu nie zajmujemy siÄ™ nimi? Dlaczego idziemy na cmentarz? Jest w tym paradoksie niezwykÅ‚a mÄ…drość, która mówi, że idziemy na cmentarz, bo tam sÄ… pochowani Å›wiÄ™ci. Papież ich nie kanonizowaÅ‚, koÅ›cióÅ‚ nie beatyfikowaÅ‚, książki nie zmieÅ›ciÅ‚y w litanii, a oni sÄ… Å›wiÄ™ci, bo sÄ…, bo nauczyli siÄ™ w życiu kochać. Tam jest babcia, która umiaÅ‚a zawsze wybaczać, tam jest dziadek, który może i przyÅ‚ożyÅ‚ w cztery litery, ale nauczyÅ‚ życia. Tam jest tata, co być może nie umiaÅ‚ przytulać, ale prowadziÅ‚ za rÄ™kÄ™. Tam jest mama, której serce bije dla ciebie nawet spoza grobu. Tam sÄ… Å›wiÄ™ci, wszyscy Å›wiÄ™ci. Paradoks drugi - chcemy odwiedzić zmarÅ‚ych tam, gdzie ich nie ma. Czyż nie jest to dziwne, że idziemy na cmentarz, by odwiedzić zmarÅ‚ych, a ich tam nie ma? Choćby kwiaty, Å›wiece, znicze, Å›wieża mogiÅ‚a, zdjÄ™cie, wyryte nazwisko, choćby wydrzeć z ziemi szczÄ…tki bliskich, rozerwać zniszczone ubranie i zajrzeć do wnÄ™trza ciaÅ‚a, to ich tam nie ma. "Dlaczego szukacie żyjÄ…cego wÅ›ród umarÅ‚ych?" pytajÄ… anioÅ‚owie kobiet, które przyszÅ‚y do grobu Jezusa. "Nie ma go tutaj. ZmartwychwstaÅ‚". A skoro zmartwychwstaÅ‚, to tÅ‚umaczy Å›w. PaweÅ‚, że i umarli zmartwychwstajÄ…. GdzieÅ› oni wiÄ™c sÄ…, skoro ich na cmentarzu nie ma? Jest w tym paradoksie niezwykÅ‚a mÄ…drość która mówi - nie wiemy, gdzie sÄ…. Bóg sam wie. Idziemy na cmentarz, bo tutaj zmarli sÄ… bliżej żywych, a my idziemy, by być bliżej Å›wiÄ™tych. Idziemy tu, by zadać pytanie, gdzie oni sÄ…? IdÄ™ na cmentarz raz jeszcze, by uwierzyć, że wszystko koÅ„czy siÄ™ nie w ziemi, ale w Bogu.

Galeria

3 komentarzy